 |
Fotograaf onbekend
|
De eerste keer dat ik deze uitspraak hoorde was tijdens een demo van Danny Use op de Noelanders Trophy VI. Hij halveerde toen letterlijk bovenstaande Picea, verstomde de ganse aula, maar zijn handelen resulteerde in een boom die qua uitstraling aan kracht en karakter x-keer verbeterd was.
Onderstaand artikel van Eric Schrader bekijkt de uitspraak even van naderbij. Bij het creëren van bonsai staat bij hem het groeien voorop veel meer dan het drastisch terug snoeien. Volgens dezelfde auteur is het snoeien vaak een excuus om grote snoeiwonden te bekomen die vervolgens bewerkt worden en alzo de uitstraling van de boom bepalen.
Vooraleer er overgegaan wordt tot eliminatie van takken dient men, zeker bij bomen in een verder ontwikkeld stadium, een aantal dingen te overwegen. Zo heb je wat hij noemt "the first-brancher" of een boom opgebouwd met enkel de onderste tak van het oorspronkelijk ontwerp. Het resultaat is vaak een eenvoudig ontwerp, maar gelet op de stambeweging, daarom niet interessanter.
Vooraleer er overgegaan wordt tot eliminatie van takken dient men, zeker bij bomen in een verder ontwikkeld stadium, een aantal dingen te overwegen. Zo heb je wat hij noemt "the first-brancher" of een boom opgebouwd met enkel de onderste tak van het oorspronkelijk ontwerp. Het resultaat is vaak een eenvoudig ontwerp, maar gelet op de stambeweging, daarom niet interessanter.
 |
Informeel recht opgaande zwarte den (2014).
|
De sterke punten zijn de nebari en de stambeweging. Het loof daarentegen staat te ver van de stam om een mooie, compacte boom te vormen. Nieuwe enten meer naar binnen plaatsen zou een oplossing zijn. Dit zou dan weer een aantal jaren duren voor resultaat bekomen wordt. Een andere optie is de toptak als offertak gebruiken en alzo de stam dikker te laten worden. Opnieuw spreken we van minstens 4-5 jaren voor we het eindresultaat mogen verwachten.
Tijdens het bedraden, vormen en nauwkeuriger bekijken zou in dit specifieke geval minder, meer kunnen zijn.
 |
Halfweg bij het bedraden.
|
Tijdens het bedraden komt een ander ontwerp in beeld. De twee onderste takken waren al geplaatst (naar onder gebogen en naar binnen gedraaid voor een compacter uitzicht). Echter de beweging van de eerste tak was niet je dat.
 |
Onderste tak
|
De onderste tak zo gebogen en gedraaid om wat beweging te verkrijgen. Een niet echt geslaagde ingreep.
 |
Middelste deel boven de tweede tak.
|
Het middelste deel van de boom oogt saai terwijl de sectie daarboven even lang is als de rest van de boom. Het idee om de ruimte tussen de twee laagst gelegen takken en het middelste deel te verkleinen, door middelde van het bovenste deel naar beneden te buigen, is een optie. Spijtig was dit geen verbetering en was het technisch niet haalbaar.
Tijdens verdere analyse werd het oog steeds via de stambeweging naar de tweede tak geleid. De boom werd bovendien op deze manier ook veel interessanter.
 |
Test met de camera.
|
 |
Top gaat er af.
|
 |
Eerste tak wordt verwijderd.
|
 |
Na de ingrepen.
|
De compositie is natuurlijker, compacter en toont meer karakter.
 |
Veel beter dan voorheen.
|
Besluit: In dit geval is minder inderdaad meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten